زورق

 نمی خواهم چیزی بنویسم

نوشته ها خودشان نوشته میشوند

کلمات جوانه می زنند و بهم می پیچند

و از قامت قلم بالا میروند

و تنه ی مدادم را چون زروقی بر دریای کاغذ می افکنند 

فریاد زنان بر این دریا آواره و مستانه 

پارو می زنند 

افسانه می شوند 

شعر می شوند

شور می شوند

وصل می شوند

و 

من

خزیده در اغوش جدایی. وصالشان را نظاره گرم