پشت پلکهایم تـــویی
باز که میشود ...
پُر است نگاهم از نگاهت
خدایا
قلبم را ربوده اند
شاید جایی در میان قبرها دفنش کرده اند
و من
تنها
در میان گورها، لابلای خاک بدنبال دلم می گردم...
اهای آدم ها،
اهای قلب دارها،
درد می کشم.
اگر قلبم را دفن نکرده اید در کدامین بازار به حراجش گذاشته اید؟
دلم قیمتی بود!
جواهر جوانیم را برایش فروختم
اینه ی زیباییم را برایش شکستم
شادی ام را به پایش قربانی کردم...
اهای ادم ها، دلم قیمتی بود
حراجش نکنید، دوباره خودم به قیمت گزاف می خرمش.
این دل ریش ریشِ از پا افتاده
انگار سال ها ست جان داده
کاش از تمام تـــو لبهایت به او می رسید
و
ارام بر نبض احساسش می گذاشتی
می زند؟
تمام کرده؟
چه کنم؟
برایش جامه بیاورم یا کفن؟
صد حکم به رأی اشتباه
صد جای زخم بر روح
صد رود درد سرازیر
صد بار...
صد شب ...
صد خداحافظی ...
و
باز هر صبح جام دلم لبریز شد از شرابش
دست کدام ساقی پُرش میکند؟
نریز ...
نریز...
من مستم
نمیدانم در کجای دلم کوه دارم
که پژواک صدای تـــو مدام در گوشم میپیچد
برگرد از این کوهنوردی
برگرد...
در جایی از دلم کویر هم دارم ...
در کویر فریاد بزن
انعکاس صدایت گُم میشود
و
من لحظه ایی ارام میخوابم...
,Mornings
,Every morning
Before sunrise
... You arise in my heart
?Don't you get tired because of never going down
🌞
صبح ها
هر صبح ...
پیش از خورشید،
تـــو در دلم طلوع میکنی ...
خسته نمیشوی غروب نداری ؟
تـــو باش...
من از دلم می روم
دلم دلداده ی دل می ماند
هر چند خودش نباشد
بی خودم شدنی ست ...
بی تـــو ...
نمی توانم!
تـــو باش ...
من از دلم می روم
گاهی اوقات هر چه گریه کنی،
دلتنگیها با قطره های اشک از دلت و سرت بیرون نمی ریزند.